Sunday, November 16, 2014

ജബൽ ജൈസ്




ഇക്കുറി യാത്ര റാസ് അൽ ഖൈമയിലേക്കാണ്.
റാസ് അൽ ഖൈമ യു എ ഇയുടെ കൃഷി സ്ഥലം എന്നൊക്കെ പറയാവുന്ന സ്ഥലമാണ്.ദുബായിയിലും അബുധാബിയിലും കാണുന്ന ആകാശം മുട്ടുന്ന കെട്ടിടങ്ങൾക്ക്‌ പകരം അങ്ങിങ്ങായി തോട്ടങ്ങൾ കാണാം.. റാസ് അൽ ഖൈമയിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ... തരം പോലെ ഈന്തപ്പനയും, മറ്റ് പച്ചക്കറികളും തഴച്ച് വളരുന്ന തോട്ടങ്ങൾ.. പിന്നെ ഒട്ടകങ്ങളെ വളര്ത്തുന്ന ഫാം ഹൗസുകളും..!
കൃഷിക്കാരും മറ്റുമാണു കൂടുതൽ എന്നതിനാൽ തന്നെ ദുബായിയേയും അബുധാബിയേയും അപേക്ഷിച്ച് താരതമ്യേനെ ജീവിത ചിലവും കുറവാണ്.

ഞങ്ങൾ റാസ് അൽ ഖൈമയിലുള്ള ജബൽ ജൈസിലേക്കാണു പോകുന്നത്.
ഒന്ന് രണ്ടു തവണ മുടങ്ങിപ്പോയ ഒരു യാത്ര ഇന്ന് വീണ്ടും തരപ്പെട്ടത്തിന്റെ സന്തോഷത്തിലാണ് ഞാൻ.പണ്ടേതോ ചർച്ചക്കിടയിൽ  എന്നെ ജബൽ ജൈസിലേക്ക് കൊണ്ടു പോകാം എന്ന് വാക്ക് തന്ന അനസ് വക്കീൽ തന്നെയാണ് ഞങ്ങളുടെ സാരഥി. പിന്നെ റഫീകും നാസറും അടങ്ങിയതാണ് ഞങ്ങളുടെ യാത്രാ സംഘം. നാസർ യു എ ഇ യിൽ പുതുമുഖമാണ്. അവനെ ഒരൊറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് തന്നെ ദുബായ് , ഷാര്ജ , അജ്മാൻ , ഉമ്മ് അൽ ഖുവൈൻ , റാസ് അൽ ഖൈമ എന്നിങ്ങിനെ അഞ്ച് എമിറേറ്റുകൾകാണിക്കാം എന്നൊരു അഹങ്കാരവം ഉണ്ട് എനിക്ക്.

യു .എ .ഇ ഡിഫൻസ് ക്യാമ്പിനു പിന്നിൽ നിന്നും തുടങ്ങുകയായി ജബൽ ജൈസിലേക്കുള്ള വഴി..മല നിരകൾ തുടങ്ങുന്നിടത്ത് ഒരു ഡാം ഉണ്ട്. ഇതിനു മുന്നേ യു എ ഇ യിൽ കണ്ട ഒരു ഡാം ഫുജൈറ പോകുന്ന വഴിയിലുള്ളതാണ് . ഡാം എന്ന് പറയാൻ തന്നെ നാണമാകും അത്രയ്ക്കുണ്ടായിരുന്നു  വെള്ളം.!! ഇത്തവണ എന്തായാലും ഈ ഡാം നിരാശനാക്കിയില്ല. അടുത്തെങ്ങോ മഴ പെയ്തതിനാലാവണം ഡാമിനു നടുക്ക് ഒരു കുളം പോലെ കുറച്ച് വെള്ളം കെട്ടിക്കിടക്കുന്നു. ഈ മരുഭൂമിയിൽ അത് തന്നെ വലിയ ഒരു സംഭവമാണ്..!!
വെള്ളമുള്ള ഡാം കണ്ട കൌതുകം അവിടെ തന്നെ വിട്ട് ജബൽ ജൈസിലേക്കുള്ള യാത്ര തുടര്ന്നു.


ജബൽ ഹഫീതിനെ കുറിച്ച് ബ്ലോഗ് എഴുതിയപ്പോൾ ഫോട്ടോ ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല എന്നാ പരാതി ഓർമ്മയിൽ വന്നതുകൊണ്ട്  മൊബൈൽ ക്യാമറ ഓണ്‍ ചെയ്ത് വെച്ചു. പക്ഷേ പലപ്പോഴും ക്ലിക്ക് ചെയ്യാൻ മറന്ന്  ആ മലനിരകളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു.!!  അത്രയ്ക്കുണ്ട് ഓരോ നിമിഷവും  കണ്മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞ് വരുന്ന അത്ഭുതങ്ങൾ..!!.  ചില ഭാഗങ്ങൾ കണ്ടാൽ തോന്നും ഏതോ തകര്ന്ന പുരാതന നഗരത്തിലൂടെയാണു യാത്ര ചെയ്യുന്നത് എന്ന്.. തകര്ന്ന ഗോപുരങ്ങളും, കൊത്തുപണികളാൽ അലങ്കരിച്ച കെട്ടിടങ്ങളും പോലെ..!! മറ്റൊരിടത്ത് എത്തിയാൽ വെറും കരിങ്കൽ കെട്ടുകൾ പോലെ.. വേറൊരിടത്ത് സൂര്യൻ അവയെ വെണ്ണക്കല്ലുകൾ പോലെ മനോഹരമാക്കുന്നു.. അങ്ങിനെ അങ്ങിനെ ഓരോ മിനിറ്റിലും മാറി മാറി വരുന്ന വ്യത്യസ്ത കാഴ്ചകൾ..!!
മലനിരകൾക്കിടയിൽ അങ്ങിങ്ങ് ചില വീടുകൾ കാണാം. കല്ലിൽ കെട്ടി സിമന്റ് തേക്കാത്ത വീടുകളാണവയൊക്കെയും. ഒരു പട് കാലങ്ങൾക്ക് മുന്നെ തന്നെ അവിടങ്ങളിൽ ആൾ വാസം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് വിശ്വസിക്കാൻ മാാത്രം പഴക്കമുള്ള ചില വീടുകളും കാണാം. ചിലയിടത്തെല്ലാം താമസക്കാരെയും. ഹോ..! ഇങ്ങിനെ ഒരു ചുറ്റുപാടിൽ ജീവിക്കുന്നവരെ നമിക്കണം.!!



മലമുകളിലേക്കുള്ള റോഡ്‌ എടുത്തു പറയേണ്ടതാണ്. അത് പോലെ തന്നെ വഴിയരികിൽ തയ്യാറാക്കിയ ശൗചാലയങ്ങളും..! രണ്ടും ശ്രദ്ധയോടെ പരിപാലിക്കുന്നുണ്ട്..!
താഴ് വാരത്ത് നിന്നും ഏകദേശം മുപ്പതോളം കിലോമീറ്റർ സഞ്ചരിച്ച് ഞങ്ങൾ റോഡ്‌ അവസാനിക്കുന്നിടത്തെത്തി. മുകളിലേക്ക് പിന്നെയും വഴിയുണ്ട്. പക്ഷേ പോകാൻ ഫോര് വീൽ ഡ്രൈവ് വേണം..! എന്നാൽ പിന്നെ കാര് ഇവിടെ നിർത്തി നടക്കാം എന്നായി റഫീക്..ഞാൻ എപ്പഴേ റെഡീ എന്ന് ഞാനും.. ! അങ്ങിനെ രണ്ടു മൂന്ന് കിലോമീറ്റർ കൂടി ഞങ്ങൾ മുകളിലേക്ക്.. !! കാഴ്ചകൾ കണ്ടും , ഫോട്ടോ എടുത്തും , റോഡിന്റെ നിര്മ്മിതിയെ കുറിച്ച് അത്ഭുതപ്പെട്ടും കുറച്ച് മണിക്കൂറുകൾ..!! ഫോർ വീൽ ഡ്രൈവ് ഇല്ലാ എന്ന ഒറ്റ കാരണത്താൽ ഞങ്ങൾക്ക് എത്താൻ കഴിയാത്ത ഉയരത്തിൽ ഒരു കാർ കണ്ട് ഞങ്ങൾ അസൂയപ്പെട്ടു.. അവരുടെ ആവേശത്തെകുറിച്ച് ആലോചിച്ച് അത്ഭുതം കൂറി..!



താഴെ ഇറങ്ങുമ്പോൾ ചിലയിടങ്ങളിൽ ചാർക്കോൾ കത്തിച്ച് ഭക്ഷണം പാചകം ചെയ്യുന്നു ചിലർ , കുടുംബ സമേതം സൊറ പറയുന്ന വേറെ ചിലർ .. പിന്നെയും ചെറിയ ചെറിയ സംഘങ്ങൾ ഒരു പാട് .. അതിലെ ഒരു സംഘത്തെ എനിക്ക് വല്ലാതെ പിടിച്ചു. നിലത്ത് കാർപ്പെറ്റൊക്കെ വിരിച്ച് ഖാവ കുടിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു അറബി സംഘം. എനിക്കവരുടെ ഒരു ഫോട്ടോ എടുത്താലോ എന്നൊരാഗ്രഹം. സമ്മതം ചോദിച്ചപ്പോൾ അവര്ക്കും സന്തോഷം. ഫോട്ടോ എടുത്ത് അവരുടെ കൂടെ ഇരുത്തി ഖാവ കുടിപ്പിച്ച്  റാസ് അൽ ഖൈമയിലുള്ള  ആ ചെറുപ്പക്കാരുടെ ആ സംഘം അവരുടെ സന്തോഷം ഞങ്ങളെ അറിയിച്ചു. ആ അറബി ആഥിത്യ മര്യാദയും നുകർന്നു കൊണ്ട് പിന്നെയും നടത്തം തുടർന്നു... അതാ പുരാതനകാലത്തുനിന്നും  ഇറങ്ങി വരുന്നത് എന്ന് കരുതാൻ മാത്രം പഴക്കം ചെന്ന ഒരു കാറുമായി അതാ ഒരു പഠാണി മലമുകളിലേക്ക് കുതിക്കുന്നു.. ആഹ്.. ധൈര്യമുണ്ടേൽ ( അതോ വിവരമില്ലെങ്കിലോ..) ഫോർ വീൽ ഡ്രൈവ് ഒന്നും വേണ്ടാന്ന് പഠാൻ തെളിയിക്കുന്നു.. ഞങ്ങൾക്ക് പിന്നേം അസൂയ.!



സൂര്യൻ പതുക്കെ മങ്ങാൻ തുടങ്ങുന്നു.. തണുപ്പ് കൂടാൻ തുടങ്ങി. കുറച്ച് നേരം കൂടി അവിടെ ചിലവഴിക്കണം എന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും സ്ട്രീറ്റ് ലൈറ്റുകൾ ഇല്ലാതെ മലയിറക്കം ദുഷ്കരമാവും  എന്നതിനാൽ തിരിച്ചിറങ്ങാൻ തീരുമാനമായി... 
മഞ്ഞു കാലത്ത് ഈ മലകളിൽ നല്ലൊരു ഭാഗവും മഞ്ഞു മൂടിക്കിടക്കും എന്ന് എവിടെയോ വായിച്ചതോർമ്മയിൽ വന്നതോണ്ട് മഞ്ഞു കാലത്ത് ഒരിക്കൽ കൂടി ഈ വഴി വരാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ എന്നാശിച്ച്  കാറിൽ മെല്ലെ താഴേക്ക്..! 

കാർ സ്റ്റീരിയോയിൽ വി. ടി മുരളി പാടുന്നു..

"സാഗരമേ നിനക്കെത്ര ഭാവം
ശാന്തം അശാന്തം രൗദ്രം
സാഗരമേ നിനക്കെത്ര ഭാവം.."

ഞാൻ ആലോചിച്ചത് അതേ ഭാവങ്ങളൊക്കെ ഈ പർവ്വതനിരകളും തരുന്നതിനെ കുറിച്ചാണ്..!
മങ്ങി വരുന്ന സൂര്യൻ പുതിയ കുറേ ചിത്രങ്ങൾ സമ്മാനിക്കുന്നുണ്ട്.. നിഴലിന്റേയും , വെളിച്ചത്തിന്റേയും പുതിയ കൊളാഷുകൾ മല നിരകളിൽ..! ആകാശത്ത് നീലയും , ചുവപ്പും തീർക്കുന്ന വർണ്ണ വിസ്മയം..!





കുന്ന് കയറിപ്പോകുന്ന രണ്ട് സംഘങ്ങൾ ..!! ഒന്ന് ഒരു സ്പോർട്സ് ബൈക്ക് ടീമും , മറ്റൊന്ന് ബെന്റ് ലി , ലംബോർഗിനി തുടങ്ങിയ ആഢംഭര കാറുകളുടെ ഒരു സംഘവും. എന്റെ ക്യാമറക്ക് പിടിതരാതെ രണ്ട് കൂട്ടരും പാഞ്ഞു പോയി..

സൂര്യൻ മങ്ങുന്നു.. പർവ്വതനിര മെല്ലെ മെല്ലെ ഇരുട്ടിൽ മറയുന്നു.. ഒരിക്കലും മായാത്ത കുറേ ഓർമ്മകളുമായി ഞങ്ങൾ യാത്ര തുടരുന്നു..!




Thursday, October 2, 2014

ചില ‘മെട്രോ‘ വിചാരങ്ങള്‍ ..!!




ണ്ട്  നാട്ടില്‍ ട്രാവൽ ഏജൻസിയിൽ ജോലി ചെയ്തിരുന്ന കാലത്തായിരുന്നു സ്ഥിരം ട്രെയിൻ യാത്രകൾ...
കാലത്തെ പാസഞ്ചറിലോ മദ്രാസ് മെയിലിലോ പട്ടാമ്പിയിൽ നിന്നും കോഴിക്കോട്ടേക്ക് , അല്ലെങ്കിൽ തൃശ്ശൂർന്ന് എറണാംകുളത്തേക്ക്....

മദ്രാസിൽ നിന്ന് ഉറങ്ങി വരുന്ന മെയിലിനെ ഉണര്ത്തുന്നത് പട്ടാമ്പി യിൽ നിന്ന് കയറുന്ന ഞങ്ങളോ കുറ്റിപ്പുറത്തുനിന്ന് കയരുന്നവരോ ഒക്കെ ആയിരിക്കും..

വാടിയ ജമന്തിപ്പൂക്കളുടെ ഗന്ധം...
വിയര്പ്പിന്റെ നാറ്റം...
താഴെ പോയ കാപ്പിയുടേയും ചായയുടേയും മണം....
ഇഡ്ലിയുടേയും സാമ്പാറിന്റെയും.....
താഴെ എങ്ങും കാപ്പിഗ്ലാസ്സുകൾ....
കടല മണികളും, തൊണ്ടുകളും...
തലേന്നത്തെ അത്താഴത്തിന്റെ അവശിഷ്ടങ്ങൾ...
ചായ ചായേ ... കാപ്പി കാപ്പീ വിളികൾ....
പുസ്തകളും പേപ്പറുകളും വില്കുന്നവർ...
ചീട്ടുകളി സംഘങ്ങൾ....
ഒട്ടിയ വയറിലോ,
രണ്ട് കല്ലുകൾ കൊണ്ടോ മരക്കഷ്ണങ്ങൾ കൊണ്ടോ താളം പിടിച്ച് ,
അല്ലെങ്കിൽ ഒരു പഴയ ഹാർമോനിയത്തിൽ വരികൾക്കൊപ്പിച്ച്
പാട്ടുപാടുന്ന യാചകർ...
" പർദേശി പർദേശി ജാനാ നഹീ ....."

എല്ലാ പ്രതിബന്ധങ്ങളേയും അതിജീവിച്ച് അപ്പോഴും ഉറങ്ങുന്നവർ ..
ഉറക്കം വിട്ടുപോകാൻ മടിച്ച കണ്ണുകളും , മുഖവുമായി ഉണർന്നിരിക്കുന്നവർ....

പാസഞ്ചറാണെങ്കിൽ ഉണർന്നാവും വരുന്നത്...
ഈറൻ മാറാത്ത മുടിയിൽ മുല്ലപ്പൂവ് .. അല്ലെങ്കിൽ തുളസിക്കതിർ
ബഹളങ്ങളൊക്കെ അപ്പോഴും പഴേത് പോലത്തന്നെ...
വാതിലിൽ തൂങ്ങിപ്പിടിച്ച് സാഹസിക യാത്രകൾ ചെയ്യുന്നവർ...
തിരൂരോക്കെ എത്തുമ്പോഴേക്കും ട്രെയിൻ നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവും...
ശ്വാസം വിടാൻ പോലും പറ്റാത്തത്ര തിരക്ക് ...
മേല പറഞ്ഞ കച്ചവടങ്ങളൊക്കെ ഈ തിരക്കുകൾക്കിടയിലും നടക്കുന്നുണ്ടാവും...
ഒരു സര്ക്കസുകാരന്റെ മെയ് വഴക്കത്തോടെ ഈ തിരക്കുകൾക്കിടയിലൂടെ നുഴഞ്ഞവർ ......!!

വൈകീട്ടുള്ള തിരിച്ചു വരവും ഇങ്ങിനൊക്കെ തന്നാവും...

ഇവിടെ ഇപ്പോൾ വൈകുന്നേരത്തെ മെട്രോ യാത്രകൾ ഓർമ്മിപ്പിച്ചതാണിതൊക്കെ...
അതേ തിരക്ക്...
ശ്വാസം വിടാൻ പോലും പറ്റാത്തത്ര..!!
പക്ഷേ കലാവസ്ഥ തികച്ചും വിഭിന്നമാണ് കേട്ടോ...
ചായ ചായേ..... കാപ്പി കാപ്പീ .. വിളികളില്ല...
മറ്റു കച്ചവടങ്ങളും...
നല്ല പെര്ഫ്യൂമിന്റെ മണമുണ്ടാവാം മിക്കവാറും...
ഇടയ്ക്കിടെ മെട്രോയുടെ അറിയിപ്പുകൾ...
ഒരോ സ്റ്റേഷനെത്തുമ്പോഴും ഇറങ്ങാനുള്ളവരുടെയും കയറാനുള്ളവരുടേയും തിരക്കുകൾ...

സെപ്റ്റിക്കാാവോന്ന് പേടിച്ച് കമ്പിയേലോ മറ്റോ പിടിക്കാതിരിക്കണ്ടാ..
ഡ്രെസ്സിൽ അഴുക്കാവോന്ന് പേടിച്ച് എവിടെം ചാരാതെ നിൽക്കേം വേണ്ട...

പക്ഷേ എന്നാലും........
തലേന്ന് കണ്ട സിനിമയുടെ റിവ്യൂ കേള്ക്കാത്ത..
മോഹൻ ലാലിനേം മമ്മുട്ടിയേയും പറഞ്ഞ തല്ല് കൂടാത്ത...
ഒടുക്കം തല്ലിന്റെ വക്കത്ത് വരെ എത്തുന്ന രാഷ്ട്രീയ വാദപ്രദിവാാദങ്ങൾ ഇല്ലാത്ത...
ഓഫീസിലെ ടൈപ്പിസ്റ്റിനെ കുറിച്ചുള്ള കുന്നാമയ്കൾ കേള്ക്കാത്ത..
കൂടെയുള്ള കോളേജ് കുമാരന്റെ പ്രണയ കഥകൾ കേക്കാത്ത...
ട്രാജഡിയോ കോമഡിയോ ആയ സർവീസ് സ്റ്റോറികൾ കേള്ക്കാത്ത...
ആഡംഭരങ്ങളുടെ ഈ മെട്രോയേക്കാാൾ എനിക്ക് പ്രിയം തുരുമ്പു പിടിച്ച , അഴുക്കു നിറഞ്ഞ ആ പഴയ പാസഞ്ചറുകൾ തന്നെ.....
പോയ കലാത്തോടുള്ള അടങ്ങാത്ത അഭിനിവേശമൊന്നുമല്ല അതിനു കാരണം
സോഷ്യൽ നെറ്റ് വർക്കുകൾ ഒന്നുമില്ലാത്തൊരു കാലത്തെ എഫ് ബിയോ ഓർക്കുട്ടോ ഒക്കെയായിരുന്നു എനിക്കാ ട്രെയിനുകൾ....
ഒരു നേരത്തെ ചീട്ട് കളികൊണ്ടോ , സംവാദങ്ങൾ കൊണ്ടോ , ഇരിക്കാൻ ഞാനൊന്ന് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തത് കൊണ്ടോ മാത്രം രൂപപ്പെട്ട എത്ര എത്ര സൗഹൃദങ്ങൾ..!!
കയറാൻ നേരം പുഞ്ചിരി എന്നൊരു ലൈക്ക്..
ഹാ എന്തുണ്ടിഷ്ടാ/ എവിടിഷ്ടാ എന്നൊക്കെ ഒരു കമന്റ്...
ടാ എസ്‌ റ്റു വിൽ / അഞ്ചാമത്തെ കംപാര്ട്ട്മീന്റിൽ സുധീറും കൂട്ടരും ഇരിക്കുന്നുണ്ട് എന്നൊരു ഷെയർ....

ആയതു കൊണ്ട് എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ആ പഴയ കാല ട്രെയിൻ കൂട്ടുകാരേ.....
ഈ 'മെട്രോ' കാലത്ത്....
പുതിയ സൗഹൃദങ്ങളുടെ ഈ സുവർണ്ണ കാലത്തും നിങ്ങളെ ഞാൻ ഒരു പാട് മിസ്സുന്നുണ്ട് ...
 
( എഫ് ബിയിലെ ഒരു പോസ്റ്റ് നഷ്ടപ്പെടാതിരിക്കാനായി ഇവിടെ സൂക്ഷിക്കുന്നു.)
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...