Wednesday, July 13, 2011
Wednesday, April 6, 2011
ഓര്‍മ്മയിലെ മാര്‍ച്ച്..!!
അങ്ങിനെ ഒരു മാര്‍ച്ച് മാസം കൂടി കടന്നു പോയി...
ആ നെല്ലിമരത്തണലില്‍ , കിണറ്റിന്‍ കരയില്‍ ,
പൂത്തുലഞ്ഞ കൊന്നമരച്ചുവട്ടില് അവളേയും നോക്കി നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു..എന്തു ചെയ്യാം
ഒക്കെ തകര്‍ത്തില്ലേ ഈ എസ് എസ് എല്‍ സി എന്ന ഭൂതം..
ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ വല്ലാത്തൊരു തമാശ പോലെ തോന്നുന്നു..
അവസാന പരീക്ഷയും കഴിഞ്ഞ് ചുറ്റുപാടൊന്നും കാണാത്തവിധം കണ്ണു നിറഞ്ഞ് ഒരു കാത്ത് നില്പുണ്ട്..
ഈശ്വരാ ...ഇനിയെന്നാ അവളെ ഒരു നോക്ക് കാണാന്‍ പറ്റാ..?
അവസാനിക്കേണ്ടിയിരുന്നില്ല...ഈ സ്കൂള്‍ കാലം..
ഇതുപോലത്തെ മാര്‍ച്ച് മാസങ്ങളില്‍ എത്ര കൌമാരനയനങ്ങള്‍ ഈറനണിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവും...
ഈശ്വരാ ...ഇനിയെന്നാകും അവളെ ഒരു നോക്ക് കാണാന്‍ പറ്റാ...
അവളെന്തിനാ ആ ജന്തൂനെ എപ്പഴും കൂടെ കൊണ്ട് നടക്കുന്നത്...
ഇന്നെങ്കിലും ഇവള്‍ക്കൊറ്റക്ക് വന്നൂടെ....
ആ കണ്ണുകളും ഈറനണിഞ്ഞിട്ടുണ്ടുണ്ടോ..?
പാവം ..അവളെങ്ങിനെ സഹിക്കും ഇത്...?
ഒന്നും പറയാന്‍ വയ്യ .. ചുറ്റും അവള്‍ടെ കൂട്ടുകാരികള്‍ ...
എനിക്ക് നേരെ നീട്ടിയ ആ ഓട്ടോഗ്രാഫില്‍ ഞാനെന്താ എഴുതിക്കൊടുത്തത്...?
ഓര്‍മ്മയില്ല.. അതോ ഒന്നും എഴുതിയില്ലേ....?
ഇന്നും മനസ്സില്‍ മായാതെ നില്‍ക്കുന്നുണ്ട് അവളെഴുതിയ വരികള്‍ ...!!
പിന്നെ കണ്ടോ അവളെ ....?
ഒരിക്കല്‍ ...ഒരിക്കല്‍ കണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു....
ഇന്നിനി കണ്ടാല്‍ തിരിച്ചറിയോ.? സാദ്ധ്യതയില്ലാ...
ഒക്കെ തകര്‍ത്തില്ലേ ഈ എസ് എസ് എല്‍ സി എന്ന ഭൂതം..
ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ വല്ലാത്തൊരു തമാശ പോലെ തോന്നുന്നു..
അവസാന പരീക്ഷയും കഴിഞ്ഞ് ചുറ്റുപാടൊന്നും കാണാത്തവിധം കണ്ണു നിറഞ്ഞ് ഒരു കാത്ത് നില്പുണ്ട്..
ഈശ്വരാ ...ഇനിയെന്നാ അവളെ ഒരു നോക്ക് കാണാന്‍ പറ്റാ..?
അവസാനിക്കേണ്ടിയിരുന്നില്ല...ഈ സ്കൂള്‍ കാലം..
ഇതുപോലത്തെ മാര്‍ച്ച് മാസങ്ങളില്‍ എത്ര കൌമാരനയനങ്ങള്‍ ഈറനണിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവും...
ഈശ്വരാ ...ഇനിയെന്നാകും അവളെ ഒരു നോക്ക് കാണാന്‍ പറ്റാ...
അവളെന്തിനാ ആ ജന്തൂനെ എപ്പഴും കൂടെ കൊണ്ട് നടക്കുന്നത്...
ഇന്നെങ്കിലും ഇവള്‍ക്കൊറ്റക്ക് വന്നൂടെ....
ആ കണ്ണുകളും ഈറനണിഞ്ഞിട്ടുണ്ടുണ്ടോ..?
പാവം ..അവളെങ്ങിനെ സഹിക്കും ഇത്...?
ഒന്നും പറയാന്‍ വയ്യ .. ചുറ്റും അവള്‍ടെ കൂട്ടുകാരികള്‍ ...
എനിക്ക് നേരെ നീട്ടിയ ആ ഓട്ടോഗ്രാഫില്‍ ഞാനെന്താ എഴുതിക്കൊടുത്തത്...?
ഓര്‍മ്മയില്ല.. അതോ ഒന്നും എഴുതിയില്ലേ....?
ഇന്നും മനസ്സില്‍ മായാതെ നില്‍ക്കുന്നുണ്ട് അവളെഴുതിയ വരികള്‍ ...!!
പിന്നെ കണ്ടോ അവളെ ....?
ഒരിക്കല്‍ ...ഒരിക്കല്‍ കണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു....
ഇന്നിനി കണ്ടാല്‍ തിരിച്ചറിയോ.? സാദ്ധ്യതയില്ലാ...
ഇന്നത്തെ ഈ ഇന്‍റെര്‍നെറ്റ് യുഗത്തില്‍ അങ്ങിനെയൊക്കെ ഉണ്ടാവൊ..?
എന്നാലും ..
സ്നേഹമെന്ന വികാരത്തിന് വല്ല്യ മാറ്റമൊന്നും ഉണ്ടാവില്ലല്ലൊ...
ഉണ്ടാവാതിരിക്കട്ടെ..
എന്നാലും ..
സ്നേഹമെന്ന വികാരത്തിന് വല്ല്യ മാറ്റമൊന്നും ഉണ്ടാവില്ലല്ലൊ...
ഉണ്ടാവാതിരിക്കട്ടെ..
കണ്ണീരില്‍ കുതിര്‍ന്ന ആ അനിയത്തിമാര്‍ക്കും , അനിയന്‍ മാര്‍ക്കും ഈ കുറിപ്പ്..
ഹൃദയരക്തത്തില്‍ മുക്കിയെഴുതിയ ഓട്ടോഗ്രാഫ് വരികള്‍ക്കും...
കണ്ണീരില്‍ കുതിര്‍ന്ന കൈലേസുകള്‍ക്കും.......
വരാനിരിക്കുന്ന ഓരോ മര്‍ച്ചിലും ഇനിയും കരയാനിരിക്കുന്നവര്‍ക്കും....
ഹൃദയരക്തത്തില്‍ മുക്കിയെഴുതിയ ഓട്ടോഗ്രാഫ് വരികള്‍ക്കും...
കണ്ണീരില്‍ കുതിര്‍ന്ന കൈലേസുകള്‍ക്കും.......
വരാനിരിക്കുന്ന ഓരോ മര്‍ച്ചിലും ഇനിയും കരയാനിരിക്കുന്നവര്‍ക്കും....
Sunday, January 23, 2011
പൊറുക്കെന്‍റെ മോളെ.....
എണ്ണിത്തിട്ടപ്പെടുത്തി മുപ്പതോ മുപ്പത്തിഅഞ്ചോ ദിവസത്തെ അവധിക്ക് നാട്ടില്‍ പോകുമ്പോള്‍ എന്തിനാ സമയം തികയാ...? ചെന്നാല്‍ ഒരോട്ട പ്രദക്ഷിണമാണ്... അത്യാവശ്യം പോകേണ്ടയിടത്തൊക്കെ ഒന്ന് മുഖം കാണിക്കണമല്ലൊ... അവധിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ചെത്തിയാല്‍ പിന്നെ പരാതികളാണ്.. നിന്നെ വന്നിട്ടൊന്ന് കണ്ടു കൂടിയില്ലല്ലോടാ എന്ന് കൂട്ടുകാര്‍ .. ദുബായിക്കാരനായപ്പോള്‍ ഞങ്ങളെയൊക്കെ മറന്നൂല്ലേന്ന് ബന്ധുക്കള്‍ , ഹും... നാട്ടില്‍ പോയപ്പോള്‍ നിനക്കൊന്ന് വിളിക്കാന്‍ കൂടി തോന്നിയില്ലല്ലോന്ന് ഇവിടുത്തെ കൂട്ടുകാര്‍ .. നെറ്റും ഫോണും ഒന്നുമില്ലാത്ത ഏത് കുഗ്രാമത്തിലാടാ നിന്‍റെ വീടെന്ന് ഓണ്‍ലൈന്‍ സുഹൃത്തുക്കള്‍ ..!! നല്ല പാതിയുടേയും , വീട്ടുകാരുടേയും പരാതി വേറെ..!!
ഭാര്യയും പറയുന്നു മോളിപ്പോള്‍ എന്നെ സ്വപ്നത്തില്‍ കണ്ട് എന്നും കരയുന്നത് പതിവായെന്ന്....
ഞാനെന്‍റെ കൂട്ടിക്കാലം വെറുതെ ഓര്‍ത്തു നോക്കി...
ഉപ്പയുമൊന്നിച്ച് ഉത്സവങ്ങള്‍ കാണാന്‍ പോയത്..!!
ഉത്സവത്തലേന്ന് മീന്‍ വാങ്ങാന്‍ പോയത്....
പെരുന്നാളിനും മറ്റും പുത്തന്‍ കുപ്പായങ്ങള്‍ വാങ്ങാന്‍ തുണിക്കടകള്‍ കയറിയിറങ്ങിയത്..
സ്കൂള്‍ തുറക്കുമ്പോള്‍ സ്ലേറ്റും , പെന്‍സിലുമൊക്കെയായി വരുന്ന ഉപ്പയെ കാത്തിരുന്നത്...
സര്‍ക്കസ് കാണാന്‍ , സിനിമ കാണാന്‍ .........
അക്ഷരങ്ങല്‍ കൂട്ടിയെഴുതാന്‍ പഠിച്ചപ്പോള്‍ എഴുതിക്കാണിച്ചു കൊടുത്തത്......
കൂടുതല്‍ മാര്‍ക്ക് കിട്ടിയപ്പോള്‍ അത് കാണിച്ച് വല്ല്യ ആളായത്..
മാര്‍ക്ക് കുറഞ്ഞപ്പോള്‍ മുങ്ങി നടന്നത്..
കോപ്രായങ്ങള്‍ കാണിച്ച് ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചത്..
അടിക്കാന്‍ വരുമ്പോള്‍ ഓടിയൊളിച്ചത്......
കുറുപ്പിന്‍റെ പറമ്പിലെ മാവിന്‍റെ മേലേ കൊമ്പിലിരുന്ന് മാങ്ങ തിന്നുമ്പോള്‍ റോഡിലൂടെ പോകുന്ന ഉപ്പയെ കണ്ട് പതുങ്ങിയിരുന്നത്...
ഉപ്പയോട് പറയാതെ നാടകം കളിക്കാന്‍ പൊയത്..
ഉപ്പ അതു വന്ന് കണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോള്‍ സന്തോഷിച്ചത്.....
എന്റെ ബാല്യത്തിലെ ഉപ്പയെ ചുറ്റിപ്പറ്റി നില്‍ക്കുന്ന മധുരിക്കുന്ന ആ ഓര്‍മ്മകളെല്ലാം തന്നെ ഞാനെന്‍റെ മോള്‍ക്ക് നഷ്ടപ്പെടുത്തുകയാണെല്ലൊ...
ക്ഷമിക്കെന്‍റെ മോളെ...
പൊറുക്കെന്‍റെ മോളെ...
നിനക്കുകൂടി വേണ്ടിയാണിതെന്ന് പറയാന്‍ കൂടി ആവുന്നില്ലല്ലൊ എനിക്ക്...
ഇത്രയും കൂടി : എന്തിനിതൊക്കെ സഹിച്ച് ഇവിടെ തന്നെ നില്‍ക്കണത് ..നാട്ടില്‍ പൊയ്ക്കൂടെ എന്നാരെങ്കിലും ചോദിച്ചാല്‍ നിസ്സഹാതയോടെ ഒരു ചിരി മാത്രമാവും മറുപടി.... എന്റെ മാത്രമല്ല....എന്നെപ്പോലെയുള്ള ഒരുപാട് പേരുടെ... അതു കൊണ്ട് എല്ലാ പ്രവാസികളായ പിതാക്കളോടും മക്കള്‍ പൊറുക്കട്ടെ എന്നല്ലാതെ ഞാനെന്ത് പറയാന്‍ .....
Friday, January 21, 2011
ഓര്‍മ്മകളിലെ മഴക്കാലം....!!!!
ഇവിടെ ദുബായിയില്‍ നാലഞ്ച് ദിവസായിട്ട് കാര്‍മേഘം മൂടിക്കെട്ടി നില്‍ക്കുന്നു..
ഒരിക്കല്‍ ഒരു ചാറ്റല്‍ മഴ ഞാന്‍ നനയുകയും ചെയ്തു....
ചിലയിടങ്ങളില്‍ മഴ വെള്ളം കെട്ടിനില്‍ക്കണത് കണ്ടു..
പലരും വിളിച്ച് പറയുന്നു.. മഴ പെയ്യണ കാര്യങ്ങള്‍ ...!!
ആകെക്കൂടി വര്‍ഷക്കാലം വന്ന പ്രതീതി...!!!
പഴയ മഴക്കാല ഓര്‍മ്മകളിലേക്ക് മനസ്സ് പായുന്നു.....
ഓര്‍മ്മകള്ക്ക് എന്ത് മധുരം...!!!
മഴയും , മാമ്പഴവും എന്റെ ഓര്‍മ്മകളില്‍ രണ്ടായിക്കാണാനാവില്ലല്ലൊ..
മഴ പെയ്ത പ്രഭാതങ്ങളില്‍ ആദ്യം ചെയ്യണത് എണീറ്റ ഉടനെ മാമ്പഴം പെറുക്കിയെടുക്കാന്‍ ഓടുന്നത് തന്നെ ആയിരുന്നു... ആരാദ്യം എത്തിയോ അയാള്‍ക്ക് കിട്ടും ഒരുപാടൊരുപാട്...!!
ഏറെ നേരത്തെ എണീറ്റ് ഒരു കാത്തിരിപ്പാ നേരം ഒന്ന് വെളുത്ത് കിട്ടാന്‍ .... ഇരുട്ടില്‍ ഒന്നും കാണില്ലല്ലൊ.... അതൊരു തരം മത്സരമായിരുന്നു.. ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ കിട്ട്യാല്‍ അന്നുമുഴുവന്‍ വീമ്പു പറയും..!!
പിന്നെയുള്ളത് മഴ വെള്ളം നിറഞ്ഞ് കടലു പോലെ ( അന്ന് അങ്ങിനെയാ തോന്നിയിരുന്നത് ഇത് കടലു പോലെയാണല്ലൊ എന്ന് .. കടല് കാണണത് പിന്നെയും ഒരു പാട് കാലം കഴിഞ്ഞായിരുന്നല്ലൊ...) കായല്‍ പാടത്ത് തിരുത്തിന്‍റെ മുകളില്‍ നിന്നും വന്നവര്‍ കെട്ടിയിട്ട് പോയ ചങ്ങാടങ്ങള്‍ ( വാഴപ്പിണ്ടി കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയത് ) എടുത്ത് പകല്‍ മുഴുവന്‍ തുഴഞ്ഞ് കളിച്ചിരുന്നത്.. എത്ര പകലുകള്‍ ഭക്ഷണം പോലും കഴിക്കാതെ മഴ നനഞ്ഞും , ചങ്ങാടം തുഴഞ്ഞും , മീന്‍ പിടിച്ചും , നീന്താന്‍ പഠിച്ചും കായല്‍ പാടത്ത് ......!!!
ശ്ശൊ.. ഓര്‍മ്മകള്‍ ആദ്യം തുടങ്ങേണ്ടിയിരുന്നത് വീട്ടുമുറ്റത്ത് കെട്ടി നില്‍ക്കണ മഴ വെള്ളത്തില്‍ കടലാസു തോണികള്‍ ഒഴുക്കിയതായിരുന്നല്ലൊ..!!!
മഴക്കാല ഓര്‍മ്മകളിങ്ങിനെയാ..ഒരു അടുക്കും ചിട്ടയുമില്ലാതെ.. ഒരുപാടൊരുപാട്....!! മഴക്കാലാത്തെ ഏറ്റവും വലിയ വിനേദം പെരുമഴയിലെ ഫുട്ബോള്‍ കളി തന്നെയായിരുന്നു.....പിന്നെ സൈക്കിളില്‍ ചുറ്റുന്നതായി... കുറച്ച് വലുതായപ്പോഴും ആ മഴ നനയലില്‍ വല്ല്യ മാറ്റമൊന്നും ഉണ്ടായില്ലാ.. സൈക്കിളിനു പകരം ബൈക്ക് ആയി എന്നതൊഴിച്ചാല്‍ .................
പിന്നെയും......!!
വേലിപ്പടര്‍പ്പിലെ പുല്‍നാമ്പുകളിലെ മഴ വെള്ളം കണ്ണുകളിലേക്കടുപ്പിച്ച് ആ കുളിരില്‍ മതിമറന്നത്.....!!
മഴ തോര്‍ന്നപ്പോള്‍ മരം പെയ്യിപ്പിച്ച് സ്വയം നനഞ്ഞതും കൂട്ടുകാരെ നനയിച്ചതും...!!
വഴി നീളെ മഴവെള്ളം തട്ടിത്തെറിപ്പിച്ച് മഴയില്‍ നനഞ്ഞ് , ചെളിവെള്ളത്തില്‍ കുളിച്ച് സ്കൂളില്‍ ചെന്നിരുന്നത്...!!
പിന്നീടെപ്പോഴോ രത്രിമഴയോട് പ്രണയമായത്....!!
പിന്നെയും ഒരുപാടൊരുപാട് ...
പറഞ്ഞാലും പറഞ്ഞാലും തീരാത്ത മഴ വിശേഷങ്ങള്‍ ....!!
‘ഉപ്പാ ഞാനിന്ന് മഴയത്ത് കുട ചൂടി നടന്നല്ലൊ‘ എന്ന് മോള്‍ കഴിഞ്ഞ കൊല്ലം വിളിച്ച് പറഞ്ഞത് വരെ....
ഇനി എന്നാണാവൊ ഒരു പെരുമഴ നനയാ...?
കഴിഞ്ഞ ജൂണ്‍ പത്ത് വരെയും ഒരു മഴ നനയാന്‍ കൊതിയുമായ് നാട്ടില്‍ നിന്നതാ..
ഒരു മഴ മാത്രം പെയ്തില്ല...
ഇപ്പോള്‍ എല്ലാം കാലം തെറ്റിയാണത്രേ.... വര്‍ഷവും , വേനലും , വസന്തവുമെല്ലാം....
ഇനി എന്നാണാവൊ എന്റെ സമയവും , പ്രകൃതിയുടെ സമയവും ഒരു പോലെ ആവാ...
എന്നാണാവൊ ഇനിയൊരു മഴ.......??
Subscribe to:
Posts (Atom)
